Zmarła Bryndís Pétursdóttir, znana islandzka aktorka

 

21 września 2020 roku, w przededniu swoich 92 urodzin zmarła islandzka aktorka Bryndís Pétursdóttir. Była jedną z popularniejszych islandzkich aktorek teatralnych, ważną częścią islandzkiej kultury.

Bryndís przyszła na świat 22 września 1928 r. w Vattarnes w Fáskrúðsfjörður (Fiordy Wschdnie), ale przeniosła się z rodziną do Reykjavíku, gdy miała 6 lat. Jej ojciec, Pétur Sigurðsson był rolnikiem i latarnikiem, a matka - Guðlaug Sigmundsdóttir, dyrektorem zarządzającym.

Przyszła aktorka uczęszczała do Szkoły Handlowej w Reykjavíku (Verzlunarskóli Íslands, trzyletnia szkoła ponadgimnazjalna), ale w wieku 16 lat przeniosła się do szkoły teatralnej Lárusa Pálssona, którą ukończyła. Po raz pierwszy wystąpiła na scenie pod kierunkiem tegoż reżysera 18 listopada 1946 w roli Cecylii w sztuce Sen nocy letniej w przytułku. Na deskach Teatru Narodowego debiutowała jako Guðrún w przedstawieniu "Noc Sylwestrowa" (Nýársnóttinni).

Bryndís grała w Teatrze Narodowym aż do przejścia na emeryturę w 1998. Mimo tego niemal do końca życia okazjonalnie występowała na scenie.

Do najbardziej pamiętnych ról Bryndís w Teatrze Narodowym należą: Rósalind w "Jak sobie życzysz" (Sem yður þóknast), Helga w "Złotej bramie" (Gullna hliðinu, '52 i '55), Sybil w "Prywatnym życiu" (Einkalífi), Sigríður w "Chłopaku i dziewczynie" (Pilti og stúlka), Leónóra w "Æðikollin", Ismena w "Antígóna Anouhils", Essí "W międzyczasie", Er á meðan er), Sigrún w "Mężczyźnie i kobiecie" (Mann og kona), Doris w "Tajemniczym uśmiechu" (Brosin dularfull), Dziewica Maryja w "Złotej Bramie" (Gull hliðinu), Julia w "Romeo i Julii" (Romanoff og Júlía), Helena Charles w "Na przeszłość patrz ze złością" (Horfðu reiður um öxl), Louise w "Po upadku" (Eftir syndafallið), Vala w "Okupie" (Lausnargjald), Enuice w "Tramwaj zwany pożądaniem" (Sporvagninum Grind) czy Munda w "Stalina tu nie ma" ( í Stalín er ekki hér). Ostatnią dużą a rolą była Helga w "Kawie u Bjarniego" (Kaffi eftir Bjarna Jónsson) na małej scenie Teatru Narodowego w 1998 roku.

Bryndís występowała także w filmach oraz produkcjach telewizyjnych i radiowych. Wystąpiła w dwóch pierwszych islandzkich filmach dźwiękowych: "Między górą a brzegiem" (Milli fjalls og fjöru) z 1949 roku oraz "Niðursetningurinn" z 1951 roku.

Mężem Bryndís, naukowiec z dziedziny lotnictwa Örn Eiríksson, zmarł w 1996 roku. Ich trzej synowie to Eiríkur Örn, Pétur i Sigurður.

Michał Sikorski

 

 

Bryndís Pétursdóttir w sztuce "Jónsmessudraumur w domu ubogich", wystawiona przez Towarzystwo Teatrane w Reykjavíku (Leikfélag Reykjavíkur) w Iðnó, 1946.
Zdjęcie: Sigurhans E. Vignir

 

Aktorka w islandzkim stroju narodowym.
 

 

Bryndís Pétursdóttir (1928-2020)

 

To w tej latarni morskiej latarnikiem był ojciec aktorki (Vattarnes w Fáskrúðsfjörður, Fiordy Wschodnie).