Zmarła Bryndís Pétursdóttir, znana
islandzka aktorka
21 września 2020 roku, w przededniu swoich 92 urodzin
zmarła islandzka aktorka Bryndís Pétursdóttir. Była jedną z
popularniejszych islandzkich aktorek teatralnych, ważną
częścią islandzkiej kultury.
Bryndís przyszła na świat 22 września 1928 r. w Vattarnes w
Fáskrúðsfjörður (Fiordy Wschdnie), ale przeniosła się z
rodziną do Reykjavíku, gdy miała 6 lat. Jej ojciec, Pétur
Sigurðsson był rolnikiem i latarnikiem, a matka - Guðlaug
Sigmundsdóttir, dyrektorem zarządzającym.
Przyszła aktorka uczęszczała do Szkoły Handlowej w
Reykjavíku (Verzlunarskóli Íslands, trzyletnia szkoła
ponadgimnazjalna), ale w wieku 16 lat przeniosła się do
szkoły teatralnej Lárusa Pálssona, którą ukończyła. Po raz
pierwszy wystąpiła na scenie pod kierunkiem tegoż reżysera
18 listopada 1946 w roli Cecylii w sztuce Sen nocy letniej w
przytułku. Na deskach Teatru Narodowego debiutowała jako
Guðrún w przedstawieniu "Noc Sylwestrowa" (Nýársnóttinni).
Bryndís grała w Teatrze Narodowym aż do przejścia na
emeryturę w 1998. Mimo tego niemal do końca życia okazjonalnie
występowała na scenie.
Do najbardziej pamiętnych ról Bryndís w Teatrze Narodowym
należą: Rósalind w "Jak sobie życzysz" (Sem yður þóknast),
Helga w "Złotej bramie" (Gullna hliðinu, '52 i '55), Sybil w
"Prywatnym życiu" (Einkalífi), Sigríður w "Chłopaku i
dziewczynie" (Pilti og stúlka), Leónóra w "Æðikollin",
Ismena w "Antígóna Anouhils", Essí "W międzyczasie", Er á
meðan er), Sigrún w "Mężczyźnie i kobiecie" (Mann og kona),
Doris w "Tajemniczym uśmiechu" (Brosin dularfull), Dziewica
Maryja w "Złotej Bramie" (Gull hliðinu), Julia w "Romeo i
Julii" (Romanoff og Júlía), Helena Charles w "Na przeszłość
patrz ze złością" (Horfðu reiður um öxl), Louise w "Po
upadku" (Eftir syndafallið), Vala w "Okupie" (Lausnargjald),
Enuice w "Tramwaj zwany pożądaniem" (Sporvagninum Grind) czy
Munda w "Stalina tu nie ma" ( í Stalín er ekki hér).
Ostatnią dużą a rolą była Helga w "Kawie u Bjarniego" (Kaffi
eftir Bjarna Jónsson) na małej scenie Teatru Narodowego w
1998 roku.
Bryndís występowała także w filmach oraz produkcjach
telewizyjnych i radiowych. Wystąpiła w dwóch pierwszych islandzkich
filmach dźwiękowych: "Między górą a brzegiem" (Milli fjalls og
fjöru) z 1949 roku oraz "Niðursetningurinn" z 1951 roku.
Mężem Bryndís, naukowiec z dziedziny lotnictwa Örn Eiríksson,
zmarł w 1996 roku. Ich trzej synowie to Eiríkur Örn, Pétur i
Sigurður.
Michał Sikorski
Bryndís Pétursdóttir w sztuce "Jónsmessudraumur w domu
ubogich", wystawiona przez Towarzystwo Teatrane w Reykjavíku
(Leikfélag Reykjavíkur) w Iðnó, 1946.
Zdjęcie: Sigurhans E. Vignir
Aktorka w islandzkim stroju narodowym.
Bryndís Pétursdóttir (1928-2020)
To w tej latarni morskiej latarnikiem był ojciec aktorki
(Vattarnes w Fáskrúðsfjörður, Fiordy Wschodnie).