Basen Snorralaug

Źródła z gorącą wodą są znane od początku zasiedlenia wyspy. Wykorzystywano je do kąpieli, do gotowania potraw i do przygotowywania chleba. Do chwili obecnej zachował się basen kąpielowy z XII w., należący do Snorriego Sturlusona. Basen jest opisany w Księdze Osadnictwa. Mieszkał on w Reykholt, położonym na północ od Reykjaviku. Tam zbudował Snorralaug, basen w formie koła o średnicy ok. 5 m, obramowany kamieniami bez zaprawy murarskiej. Gorąca i zimna woda były doprowadzane z różnych źródeł i w ten sposób można było regulować temperaturę w basenie. Gorące źródło służyło także do gotowania posiłków. W basenie Snorri spotykał się ze swoimi przyjaciółmi i w trakcie kąpieli omawiano różne ważne sprawy. Ten zwyczaj pozostał zresztą w Islandii do dzisiaj. Całość połączono z zabudowaniami tunelem, którym, jak głosi legenda, uciekał przed swoimi wrogami właściciel zanim został zabity przez ludzi Earla Gissura 23 września 1241 roku. 

Jest to jedyny basen z zamierzchłych wieków, obecnie nie używany, ale na jego dnie widać wiele różnych monet. To turyści, zwiedzając ten zabytek kultury materialnej, wrzucają tam pieniążki, wypowiadając jakieś życzenia. Podobno niektóre się spełniają.

S.Z.