PODRÓŻOWANIE PO ISLANDZKICH WYŻYNACH  

   Podróżowanie po Islandii bez przewodnika może dać wiele satysfakcji, gdyż jest ona słabo zaludniona. Jedynie wzdłuż wybrzeża i w dolinach przybrzeżnych żyją ludzie. Centrum jest praktycznie puste.

Podróżując samodzielnie ma się szansę przebywania sam na sam z naturą, jak rzadko gdzie na świecie. Jest jednak poważne „ale”. Drogi są prymitywne, a rzadko kto ma wprawę w prowadzeniu auta brodząc przez rzeki. Można wynająć - żeby tego dokonać - samochód z napędem na cztery koła. Dobrze jest też zdobyć w agencji podróży bezpłatną książeczkę pt. „Jak trzeba podróżować w centrum Islandii” (How to Travel in the Interior of Iceland).

Jazda samochodem

 Większość dróg nie jest przygotowana do szybkiej jazdy. W obszarach zabudowanych dozwolona jest szybkość 50 km/godz., na prymitywnych szosach do 70 km/godz.

Światła trzeba mieć zapalone przez całą dobę, a kurz polnych dróg zmniejsza widoczność.

Na mostach zazwyczaj jest tylko jedno pasmo ruchu. Przekraczanie rzek brodem wymaga prawdziwego kunsztu. Przed wyruszeniem w drogę trzeba obejrzeć bieżący komunikat o stanie dróg. Część z nich może być wyłączona z ruchu. Pasy na przednim siedzeniu są obowiązkowe, na tylnym zaś zalecane.

Prowadzenie auta po spożyciu alkoholu jest zabronione.

 Natura

 Obszary Islandii zwiedzane przez turystów stwarzają nieraz niezwykłe i nieznane sytuacje.

W obszarach ze źródłami geotermalnymi parząca woda lub błoto wytryskują w górę bez objawów uprzedzających. Nie należy chodzić piechotą po szczególnie aktywnych obszarach źródeł. Nie należy też stawać na krawędziach gorących źródeł, mogą się zawalić. Ewentualne oparzenia chłodzić zimną wodą aż do ustania bólu.

Można napotkać zwierzęta domowe pasące się na poboczu głównych dróg lub przebiegające przez drogę. Odpowiedzialność za  spowodowanie śmierci zwierzęcia spoczywa na kierowcy.

 Jazda w interiorze

  Nie   powinno    się    podróżować     po    interiorze w pojedynkę. Przed wyruszeniem trzeba przy pomocy map i  po uwzględnieniu przewidywań meteorologicznych wytyczyć trasę. Koniecznie należy wziąć z sobą ciepłe ubranie. W niezamieszkałych okolicach trzeba przekraczać rzeki w bród, gdyż mostów nie ma. Rzeki wypływające spod lodowca są szczególnie groźne, bowiem nagle  może  podnieść  się stan   wody.  Najmniej   wody w nich jest rano. Przejazdy przez rzekę samochodem trzeba poprzedzić przejściem rzeki pieszo. Jeśli samochód odmówi posłuszeństwa, trzeba czekać na pomoc wewnątrz wozu. Jeśli silnik działa, nie marnuj paliwa. Oszczędzaj ciepło i elektryczność. Włóż ciepłe ubranie zanim zmarzniesz.

Nie zostawiaj wozu bez dokładnego rozważenia sytuacji i naradzenia się z innymi członkami jazdy. W opuszczonym aucie zostaw kartkę z podaniem liczby pasażerów, ich nazwisk i imion, godziny opuszczenia auta i przewidzianego celu pieszej wędrówki. Włóż jaskrawy ubiór, by poszukujący mogli łatwiej go dostrzec.

W interiorze, który jest praktycznie niezamieszkały brak jest wszystkiego - obsługi turystów, stacji benzynowych, sklepów. Można zamówić miejsce w schroniskach. Bez uprzedniego zamówienia rzadko znajdzie się wolne miejsce.

Drogi w interiorze są przejezdne jedynie w autach z napędem na 4 koła i są zamknięte dla wszelkiego ruchu aż do dnia 1 lipca, a niektóre jeszcze dłużej. Karalne jest zjeżdżanie z drogi bitej na pobocze. Policja w helikopterach strzeże tego przepisu i nakłada grzywny. Pamiętaj, że po zanurzeniu w wodzie hamulce mogą być niesprawne.

Rzeki często zmieniają koryto, przy niektórych brodach znaleźć można strażników,  którzy  poinformują o stanie brodu i możliwości skorzystania z niego. Zasadą jest, że się nigdy nie usiłuje przejechać przez rzeką bez towarzyszącego drugiego auta, które - w razie trudności - może nieść pomoc.

 Wspinaczka

 Skały w Islandii są luźne i nie nadają się do wspinaczki. Brak jest oznakowania i szlaków. Przepastne szczeliny są normalnym zjawiskiem na lodowcach, szczególnie latem. Bez odpowiedniego przygotowania wysokogórskiego nie należy wspinać się ani na skały ani na śnieg i lód. Można jedynie z przewodnikiem i pełnym wyposażeniem, po upewnieniu się o stanie pogody. 

Podróżowanie zimą

     Zimowe  wycieczki  w  interiorze  Islandii  są  tylko dla dobrze wyszkolonych i w pełni wyposażonych grup pod kierownictwem osoby dobrze znającej okolicę lub wykwalifikowanego  przewodnika.   Należy    pamiętać, że    zimą   panują   tu   arktyczne warunki,  pdczas  gdy w mieście pogoda jest dobra.

Najlepsza pora na przejazd na nartach w poprzek Islandii jest od marca do końca kwietnia, a dla alpinistycznego biegu na nartach - od połowy kwietnia do początku czerwca. Warunki atmosferyczne wpływają - co rok inaczej - na przesunięcia tych terminów.

Ustal, jakie są warunki na zamierzonej trasie i jaka jest pogoda. Wytycz trasę, trasę alternatywną oraz  trasę  w razie wypadku; pozostaw odpis u kogoś w mieście. Następujące przyrządy są konieczne: kompas (pamiętaj o wariacjach i dewiacjach), nadajnik radiowy lub radio dwukierunkowe; rakiety sygnalizacyjne, apteczka pierwszej pomocy i schronienie (namiot). Zabierz ciepłe ubranie, ubiór przeciwdeszczowy i ekstra zapasy żywności. Możesz utknąć po drodze wskutek zmiany pogody lub lawiny.

Narciarze powinni zaznajomić się jakiego smaru do nart używa się w Islandii. Osoby wybierające się na lodowisko powinny przestudiować mapy lub zdjęcia lotnicze.

L. T.-O.